ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، ۱۹ ساله )

سلام من دوسال بایکی ازپسرای فامیل دوس بودم واقعابهم علاقه داریم.برادرش سال قبل بخاطریه مسکلی خودکشی کردوایشون دچارافسردگی کمی شدن.باباش ادم خوبی نیست.یک ماه پیش که بخاستگاری من اومد زابام بخاطرباباش مخالفت کرد ،اون هم فک کرد من بازیش دادم تهدیدم کرد به همه گفت دوست بودیم.خیلی منودوستداره.اگه ادامه بدم بابام میفهمه قضیه دوستی رو،بابای من واقعاخیلی حساسه،چیکارکنم من دوسشدارم ،ادامه بدم یا نه؟اون همش فک میکنه درحقش خیانت کردم.نگرانم بلایی سرخودش نیاره،توی تلگرام همش پست راجب مرگ میزاره


مشاور (خانم طیبه قاسمی)

با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، با خودتان روراست باشید و واقعا ببینید تمایل شما به این آقا پسر به دلیل دوستی و مسائل بین شماست؟ یا اینکه واقعا او را مورد مناسبی برای ازدواج با خودتان میدانید و حتی حاضرید در آینده پدر فرزندانتان باشد ؟ و تناسبات شخصیتی زیادی دارید ؟ در حال حاضر از صحبت های شما تنها یه احساس هیجان زود گذر دیده میشود و به خاطر عدم بلوغ هیجانی اتفاق افتاده . و خودتان هم نمی توانید تشخیص دهید پس این ازدواج فعلا به صلاح نیست و شما مطمئن باشید اگر به مرور روابط خود را کم کنید و به طور رسمی با ایشان رفتار کنید و کمتر در معرض دید یکدیگر قرار بگیرید ،کم کم این انرژی هیجانی کمرنگ تر میشود و یا حداقل منطقی تر میشود و به او بگویید که به خودش و شما وقت دهد تا چند ماهی ،حداقل 6 ماه بدون هیچ ارتباطی ، در مورد آینده تان فکر کنید .مطمئن باشید این هیجانات به مرور و با نداشتن رابطه و مشغول کردن خود به بقیه امور زندگی ،کمرنگ میشود و آرام آرام نگاه منطقی جای خود را در رابطه باز میکند .شما دو نفر مدام با یکدیگر در تماس هستید ولی این کاملا برای شما و تصمیم در مورد آینده شما مضر میباشد ، پس به خودتان یک فضا خالی 6ماهه بدهید .بدون حتی یک تماس و دیدار و صحبتی تا از فضای بیرون رابطه ،با دید وسیع تر به این علاقه نگاه کنید . و بعد اگر پدر شما راضی به این وصلت نیستند دلایل ایشان را بشنوید . میتوانید از شخصی که هم پدر و مادر شما آن را میشناسند هم او آن آقا پسر را میشناسد ،برای بررسی اظهار نظر پدر خود استفاده کنید . محیط خانوادگی بسیار روی فرد اثر گذاشته و فرد میتواند تحت تاثیر خانواده خود رفتارهای غلطی انجام دهد ولی هر کس نیز به صورت جدا از خانواده اش نیز باید ارزیابی شود و یک برایند کلی از شخصیت و قابل اعتماد بودن آن باید گرفت که این احتیاج به مشاوره حضوری و بررسی روحیات و خلقیات طرف مقابل و بررسی همه جانبه این فرد می باشد .تا بتوانید تصمیم درستی بگیرید .و اگر با جلسات مشاوره و بررسی ها به این تنیجه رسیدید که ایشان متناسب با شماست .باید مشاور با پدر و مادر شما نیز صحبت کنند.زماني که پدر و مادر به هيچ وجه راضي نمي شوند و به عبارتي اصلا حاضر نيستند حرف هاي شما را بشنوند يا طرف مقابل را ببينند، بايد بدانيد که الان زمان قانع کردن پدر و مادر نيست. شما بايد صبر کنيد تا پدر و مادر از فضاي عاطفي و هيجاني خود بيرون بيايند چون در فضاي هيجاني آدم ها نمي توانند خوب به مسئله نگاه کنند و تصميم بگيرند، بنابراين بايد با درايت، صبر کنند تا زمان مناسب براي حرف زدن فرا برسد.و از هر گونه دوستی قبل از ازدواج که یکی از مشکلات آن در حاضر با آن مواجه هستید (عدم رضایت خانواده و یا عدم عقلانی بودن و هیجانی بودن تصمیم ) خودداری کنید . خواهر عزیزم به هیچ وجه این دوستی را ادامه ندهید و شما هیچ گونه مسئولیتی در قبال خود کشی طرف مقابل ندارید .به ایشان بگویید اگر واقعا به شما علاقه دارد باید ،این مراحل را طی کند و برای پروسه تصمیم عاقلانه و نه احساسی به شما و خودش زمان بدهد . وناپخته رفتار نکند .و حتی بعد از این مدت اگر جواب شما و خانواده تان منفی بود با رعایت احترام به نظر شما ،صحنه را برای خوشبختی شما خالی کند .دلیلی برای نگرانی شما نیست . شما نباید به طرف مقابل باج دهید و احساسی برخورد کنید . با آرزوی خوشبختی و آرامش برای شما